خوزنا-نصيبه حيدري- سوالي كه اين روزها ذهن اكثر كارشناسان را به خود جلب كرده است اين است كه سينما در چهار دهه گذشته تا چه حد با آثار خود توانسته مروج فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه باشد. در بين شيوهها و ابزارهاي القا و تبليغ يك مطلب، بيان هنري به خصوص هنر نمايش از همه اشكال هنر رساتر و بليغتر و جذابتر است و امتيازات بيشتري دارد.
ما امروزه در بيان عاليترين و ضروريترين حقايق و ارزشهاي ديني مثل حجاب فقط از عاديترين و نارساترين وسيله يعني گفتار استفاده ميكنيم كه باعث ميشود همه حقايق را منعكس نكنيم.
براي نسل جوان جاذبههاي معنيدارتر است، زيرا از طريق الگوهاي جذاب تصويري ميتوان بسياري از ارزشهاي مطلوب را جذب كند. از نظر روانشناسي تربيتي نيز اينگونه يادگيريها به مراتب اثربخشتر و كارسازتر از آموزشهاي مستقيم و كلاسيك است كه به شكل گفتار صرف و محض ارائه شود.
در اين ميان سينما مجموعهاي از جاذبههاي تصويري و صوتي در حد بسيار بالا و طبيعتا اثرگذاري آن هم بسيار زياد است. امروزه به دليل پيشرفتهاي بسيار سريع تكنولوژي، شايد خانواده به عنوان بهترين نهاد اجتماعي در تربيت و ساخت شخصيت انسان به تنهايي از عهده اين مهم كمتر برآيد، اما رسانهها و نهادهاي قوي به موازات خانواده عمل ميكنند و برخي از آنها به دليل جاذبهها، زيباييها و شگفتهايي كه ميآفرينند اثرگذاري بيشتري بر تربيت مستقيم نسل جوان دارند.
با پيروزي انقلاب اسلامي، استراتژي نظام درباره سينما با اين سخن گوهربار امام به خوبي فهميده ميشود. وي معتقد بودند كه با توجه به مباني فكري، ديني، ارزشي نظام اسلامي و با توجه به سطح تاثيرگذاري اين هنر بر مخاطبين سينما، بايد از ظرفيت هنر سينما در ترويج ارزشها استفاده كرد.
قبل از انقلاب، سينما كه در آغاز به انگيزه خدمت به بشريت در جهات مختلف به وجود آمده بود به تدريج مانند ديگر بدايع بشري به علت سودجويي برخي افراد، در خدمت تجارت قرار گرفت و وسيلهاي براي بدآموزي و تباهي مردم شد، بهگونهاي كه مردم را به فساد اخلاقي و بيبندوباري و بيحجابي سوق داد.
بعد از انقلاب اسلامي در ساختار فرهنگي و اجتماعي جامعه تحولي عظيم شكل گرفت. به دنبال اين تحولات انتظار اين بود كه سينماي ايران به عنوان موثرترين ابزار فرهنگي به شناسايي و معرفي هويت واقعي زن و نيز تبيين و ترسيم ديدگاه اسلام بپردازد، اما در گذر زمان اين اتفاق رخ نداد.
خوشبختانه تلويزيون طي تمامي سالهاي پس از انقلاب اسلامي عملكرد بسيار مناسبي در اين زمينه داشته و خطوط قرمز را به خوبي رعايت ميكند و مسئولان آن هرگز اجازه ندادهاند تا بيحجابي و بيعفتي در آن جايي داشته باشد، اما متأسفانه سينما مانند تلويزيون رفتار نكرده، به نحوي كه امروزه ما نشاني از عفاف و حجاب در آثار سينمايي نميبينيم.
به هر ترتيب سينما، رسانهاي بسيار كليدي و مهم در حوزه ترويج عفاف و حجاب است. اين وظيفه سينما و مسئولان سينمايي كشور است كه حجاب برتر را تبليغ و ترويج كنند و جامعه را به سمت انسانيت و اسلاميت هدايت كنند. به اميد آن روزي كه حجاب برتر نماد سينماي ايران شود.