خوزنا : آمايش سرزمين در برنامه هفتم مورد توجه قرار گيرد
چهارشنبه، 24 خرداد 1402 - 05:59 کد خبر:170628
خوزنا:
آمايش سرزمين در برنامه هفتم مورد توجه قرار گيرد
خوزنا:
محمديان
يك كارشناس اقتصادي گفت: در برنامه هفتم توسعه بايد آمايش سرزمين لحاظ شود و بدون آن نميتوان به توسعه پايدار دست يافت.
آلبرت بغضيان، كارشناس مسائل اقتصادي در گفتوگو با خبرنگار خوزنا با بيان اينكه برنامه هفتم كه توسط رهبر انقلاب سياستهاي كلي آن ابلاغ شد بايد به صورت جزئي مورد بررسي قرار گيرد، گفت: اهداف كلي برنامه هفتم كه ترسيم شده تعاليبخش و توسعهدهنده اقتصادي كشور محسوب مي چشود البته به شرط اينكه بسترهاي اقتصادي آن توسط مقامات اجرايي و سياستگذاران به خوبي ترسيم شود.
وي افزود: آنچه كه اقتصادي كشور را عقب نگه داشته فساد و رانت است و اينكه شفافيت مالي و اقتصادي در كشور خيلي وجود ندارد لذا در برنامه پنجساله هفتم اگر شفافيت گسترش پيدا نكند و با فساد و رانت مقابله نشود بعيد است كه برنامه هفتم سرانجام مثبتي داشته باشد و به سرنوشت ۶ برنامه قبلي دچار خواهد شد.
اين كارشناس اقتصادي عنوان كرد: نظام اقتصادي كشور به شدت وابسته به درآمد از جانب منابع طبيعي است، در صورتي كه اگر ميخواهيم در پنجساله هفتم طبق اهداف ترسيمشده پيش برويم بايد وابستگي دولت به درآمدهاي نفتي و منابع طبيعي كاسته شود، يعني نقش درآمدهاي حاصل از فروش نفت و گاز در بودجه عمومي كشور به حداقل ممكن كاهش پيدا كند و اين درآمدها در بخش هاي زيرساختي هزينه شود.
عضو هيئت علمي دانشگاه تهران ادامه داد: براي اينكه بودجه عمومي كشور از وابستگي به نفت رها شود بايد دولت به ماليات روي بياورد، البته نظام مالياتي كشور هم خيلي حال و روز خوبي ندارد و ضروري است كه در ساختار مالياتي كشور هم انقلابي اساسي صورت گيرد. پس نتيجه ميگيريم توسعه اقتصاد به مجموعه عوامل وابسته است كه هر يك از اينها اگر به درستي اجرايي نشود تحقق اهداف برنامه هفتم تقريباً ناممكن خواهد بود.
بغضيان تاكيد كرد: نظام مالياتي كشور بايد تا آنجا كه ممكن است مكانيزه و الكترونيكي شود و دخالت انسان در مالياتستاني به حداقل ممكن كاهش پيدا كند و از سوي ديگر شفافيت و عدالت در نظام مالياتي بايد اجرايي شود، يعني آن كسي كه درآمد بيشتري دارد و صاحب اموال و ثروت است بايد بيشتر از يك كارمند و يا يك كارگر ماليات پرداخت كند.
وي با بيان اينكه در نظامهاي مدرن اقتصادي پيش از هرگونه سياستگذاري و تصميمگيري به ظرفيت استان و شهر نگاهي مياندازند، گفت: به عنوان مثال اگر يك استان ظرفيت توليد يك محصول كشاورزي را دارد بر روي آن سرمايهگذاري ميكنند اما اگر ببينند شرايط جغرافيايي آن شهر و يا آن استان مناسب كشت چنين محصول كشاورزي نيست از كشت آن خودداري ميكنند. از اين طريق مانع بروز آسيبهاي زيستمحيطي ميشوند و هم مانع هدررفت سرمايه و منابع خواهند شد.
وي در بخش ديگري از اين گفتگو گفت: متاسفانه در اقتصاد ايران به سند آمايش سرزمين خيلي توجه نشده است اگر ميخواهيم در برنامه هفتم موفقيت حاصل شود بايد آمايش اقتصادي به صورت دقيق و اصولي انجام شود و از ظرفيت هر استان و منطقه به صورت مناسب بهره برداري شود.
وي در پايان گفت: پس ضروري است كه در برنامه هفتم به تمام ابعاد توجه شود و فقط نگاه تكبعدي به آن نداشته باشيم.