خوزنا : فاجعه درياچه سد كارون ۳
پنجشنبه، 17 مرداد 1392 - 11:09 کد خبر:27716

با آب‌گيري سد كارون 3 در 15 كيلومتري شهرستان ايذه، راه‌هاي ارتباطي قريب به 30 روستا در در منطقه دنبال رود جنوبي واقع در بخش دهدذ به زير آب رفته و بيش از 15 هزار نفر از ساكنان اين منطقه بختياري در محاصره درياچه قرار گرفته‌اند. شركت آب نيرو قبل از آب‌گيري سد، زمين‌هاي آبي و ديم واقع در حاشيه درياچه را با قيمت‌هاي نازلي خريداري كرد و متعهد شده بود كه براي روستائيان منطقه جاده، جايگزين احداث نمايد. اما قبل از انجام اين تعهد، سد كارون 3 آبگيري شد و مردم آن ديار به يكباره خود را در محاصره درياچه ديدند. گفته مي‌شود كه شركت آب نيرو به طور موقت خط حمل و نقل آبي را با به آب انداختن چند يدك كش كه به بارج معروف شده‌اند راه‌اندازي كرد تا جاده‌هاي جايگزين احداث شوند. 11 سال از آب‌گيري سد مي‌گذرد و مردم در فصول سرد و گرم سال ناچارند با مشقت زياد با اين يدك‌كش‌‌‌ها كه سرعت پاييني دارند و فقط ساعات مشخصي در اسكله‌‌‌ها تردد مي‌كنند به شهرستان ايذه و دهدز و روستا‌هاي همجوار رفت و آمد كنند و در غير ساعات معين شده كه در اسكله گدار ركعت به شيوند تا ساعت 5 بعد از ظهر و در اسكله گدار شهپير تا ساعت 9 مي‌باشد از همه دسترسي‌‌‌ها محرومند و در صورتي كه كسي بيمار شود يا زني نياز به وضع حمل پيدا كند يا كسي دچار مار گزيدگي و عقرب گزيدگي شود اصلاً امكان انتقال به بيمارستان وجود ندارد. براساس اطلاعات موجود تاكنون افراد زيادي به دليل قرار گرفتن در وضعيت اورژانسي و محدوديت تردد، در پشت درياچه ماندند و جان به جان آفرين تسليم كردند. در حالي كه اگر امكان تردد براي آنان فراهم بود زنده مي‌ماندند. از طرف ديگر تردد با يدك‌كش‌‌‌ها طاقت‌فرسا و مشكل‌آفرين است. زيرا اولاً حركت آن‌‌ها بسيار كند است و درگدار ركعت به روستاي شيوند يك ساعت به طول مي‌انجامد، ثانياً پيمانكار شركت از نصب تعدادي نيمكت در حاشيه يدك‌كش براي نشستن مسافران در طول اين سفر يك ساعته كه با توقف‌هاي پي‌درپي در ساحل روستا‌هاي مسير مواجه مي‌شوند ناچارند سر پا بايستند و رنج مضاعفي را تحمل كنند، ثالثاً هيچ سايبان و حفاظي نيز در يدك‌كش‌‌‌ها تعبيه نشده؛ در نتيجه در تابستان آفتاب سوزان مسافران را مي‌آزارد و در زمستان باران‌هاي شديد!

من بار‌‌ها در اين سفر‌هاي طاقت‌فرسا با اهالي محترم و نجيب آن منطقه همراه بودم و وضعيت رقت‌انگيز آنان را از نزديك مشاهده كردم. بنابراين آنچه نوشته مي‌شود از سر دلسوزي و دردي است كه در عمق جان حس مي‌كنم و خود را در رنج و درد مردم آن ديار شريك مي‌دانم. گفته مي‌شود كه وزارت نيرو در طول سال، مبلغي در حدود 3 ميليارد تومان به عنوان هزينه تردد به پيمانكار مي‌پردازد. برخي نيز مي‌گويند مبلغ 5 ميليارد تومان. اگر رقم اخير درست باشد مبلغ كل هزينه در طول اين 11 سالي كه از آب‌گيري سد ميگذرد به 60 ميليارد تومان مي‌رسد. آيا اگر چنين مبلغ هنگفتي صرف احداث جاده‌هاي جايگزين مي‌شد به نفع دولت و خزانه كشور نبود؟ آيا اگر با اين مبلغ جاده‌‌ها مرمت و يا احداث مي‌شدند امروز شاهد وقوع اين فاجعه انساني در گدار شهپير و غرق شدن 12 زن و كودك مظلوم و محروم روستايي بوديم؟ آيا كساني كه پيش از اين فاجعه، جان خود را از دست دادند از مرگ نجات پيدا نمي‌كردند؟ و سؤال‌هاي ديگري از اين دست كه به ذهن مي‌رسد.

علاوه بر مسئله انساني، اگر از بعد اقتصادي به موضوع نگاه شود درمي‌يابيم كه منطقه مورد بحث جزء فعال‌ترين مناطق اقتصادي شهرستان ايذه از حيث كشت برنج و گندم و محصولات باغي است كه به دليل مشكلات حمل و نقل، هر ساله لطمات زيادي به معيشت مردم، و در مجموع به اقتصاد كشور وارد مي‌شود. روستا‌هاي سادات حسيني و شهپير و روستاهاي غريبي و بخشي از اراضي روستا‌هاي شيوند زير كشت برنج مي‌روند و برنج آن از مرغوبيت بالايي برخوردار است، محصولات باغي روستاهاي شيوند به خصوص انار و انجير و گردو و انگور در منطقه معروف هستند و در صورت تسهيل در انتقال در فصل برداشت، كل استان خوزستان را تامين مي‌كند. بر محصولات اين منطقه بايد محصولات باغي روستاهاي غريبي را نيز اضافه كرد. بسياري از اهالي روستاهاي شالو، سادات موسوي، غريبي، زندي، خواجوي، خدابخشي، چاربنيچه، شيوند، سادات حسيني، سادات شهپير، گل بامكي به دليل از دست دادن زمين‌هاي خود به شهر مهاجرت كرده‌اند و در حاشيه شهر ساكن شده اند و به خيل بيكاران اضافه گرديده اند. برخي اهالي روستاهاي شالو هنوز نتوانسته‌اند قيمت زمين‌هاي زير آب رفته ي خود را بگيرند و ظلم مضاعفي را تحمل مي‌كنند.
تغييرات زيست محيطي، گرماي طاقت فرساي ناشي از فعل و انفعالات درياچه، شرجي‌هاي مستمر، به هم خوردن فعاليت عادي ساكنان آن منطقه را نيز بايد به مشكلات پيش گفته اضافه كرد.

امروز كه فاجعه غرق شدن 12 هموطن شريف به وقوع پيوسته و وجدان عمومي‌را جريحه‌دار كرده از مسئولان وزارت نيرو انتظار مي‌رود بيش از اين اجازه ندهند محاصره دريايي 15 هزار هموطن زحمت‌كش ما در منطقه دنبال رود جنوبي ادامه يابد. توجه داشته باشيم كه ما در قرن 21 زندگي مي‌‌كنيم و وقوع چنين حوادثي اسباب سر افكندگي ما را در دنيا فراهم مي‌كند. مردم آن سامان هموطن ما هستند؛برخورداري آنان از امكانات مناسب، توقع زيادي نيست. كشور ما ثروتمند است. احداث يك جاده ي روستايي و برخورداري مردم نجيب و زحمتكش منطقه حق آنان است. پيش از اينكه شاهد وقوع حوادث تلخ ديگري باشيم بياييد و به وضع مشقت بار ساكنان آن منطقه توجه كنيد وتعهدات خود را بجا آوريد. مباد كه با پرداخت خسارت به خانواده‌هاي حادثه ديدگان مسئله را تمام شده تلقي كنيد و ان را به فراموشي بسپاريد. از مسئولان كشوري تن‌‌ها دكتر رضايي دبير محترم مجمع تشخيص مصلت نظام از حادثه ديدگان تفقد كرده است. ضمن تشكر از ايشان، لازم است ساير مسئولان ذيربط به خصوص وزارت نيرو نيز در اين خصوص اقدام كنند و با مردم اظهار همدردي نمايند. در پايان لازم مي‌دانم از آيت‌الله آملي لاريجاني كه در اقدامي‌به جا، دادستان محترم كشور را مامور رسيدگي به اين حادثه كردند تشكر مي‌كنم.

منبع: تابناك