محمد درويش در يك برنامه راديويي با بيان اينكه هفدهمين جمعيت جهان را داريم اما با توليد ۵۰۰ هزار تن مصرف پلاستيك در سال، پنجمين كشور مصرف كننده پلاستيك هستيم، گفت: شايد بخشي از مصرف پلاستيك اجتناب ناپذير باشد اما روندي كه در كشور ما اتفاق افتاده، نگران كننده است و بخشي از مصرف بي رويه پلاستيك به هزينههاي مصرف و خريد پلاستيك ارزانتر از متوسط جهاني بر ميگردد.
وي افزود: در دنيا وقتي به سوپر ماركتي ميرويد و ميخواهيد پلاستيك بگيريد از شما هزينه ميگيرند و اين مسئله انگيزه ميشود تا از كيسههاي پارچهاي يا چند بار مصرف استفاده كنيد تا هم به سبد اقتصاد خانوار كمك كنيد و هم به اين ترتيب ميزان مصرف پلاستيك كاهش پيدا كند اما در ايران بر عكس است.
درويش در ادامه گفت: مسئله اي كه نگران كننده است، قوانيني است كه در كشور ما وجود دارد كه نه تنها منعكننده استفاده از پلاستيك نيست بلكه به نحوي مشوق استفاده از پلاستيك است. ما نميتوانيم پلاستيك را حذف كنيم ولي مي توانيم ماهيت پلاستيك را بهنحوي تغيير دهيم كه از يك عنصر آلاينده و مخرب محيط زيستي به يك عنصر دوستدار محيط زيست تبديل شود.
اين عضو هيئت علمي موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع با بيان اينكه بايد از تجربههاي كشورهاي ديگر براي كاهش مصرف پلاستيك استفاده كنيم، اظهاركرد: يكي از اين كارها وضع قوانيني است كه به شدت براي استفاده نكردن از پلاستيك انگيزه ايجاد ميكند يعني شهرونداني كه پلاستيك كمتري استفاده ميكنند، ماليات كمتري ميپردازند.
وي افزود: صنايعي كه در مصارف بستهبندي خودشان پلاستيك كمتري استفاده ميكنند و يا از پلاستيكهايي استفاده مي كنند كه قابل بازيافت باشد، از مشوق هاي مالياتي برخوردار ميشوند.
درويش تاكيد كرد: براي كاهش مصرف پلاستيك، مي توانيم دو كار اساسي كنيم. يكي اينكه در قوانين خود براي صاحبان مشاغل، صنايع و مردمي كه داوطلبانه در تلاش براي كاهش استفاده از پلاستيك در سبد مصرف خودشان هستند، انگيزه ايجاد كنيم. گام بعدي حمايت دولت از سرمايهگذاري در پلاستيكهاي تجديد پذير است كه كمتر از دو هفته كاملا در محيط تجزيه مي شوند و به هيچ عنوان باعث كاهش ضريب نفوذ بارندگي بر خاك و مسموميت غذايي دام نميشوند.
در ادامه اين برنامه راديويي مجيد عباسپور با بيان اينكه اولين كارخانه توليد پلاستيك و كيسههاي نايلوني در سال ۱۳۳۷ در كشور تاسيس شد، گفت: ميزان توليد پلاستيك در كشور حدود ۲۴۸ هزار تن در سال است و يكي از مشكلات بزرگ به بخش صنعت بر ميگردد و در رابطه با توليد مواد پلاستيكي بايد تغيير نگرشي ايجاد شود.
وي افزود: شوراي عالي حفاظت از محيط زيست به عنوان مرجعي كه وزراي بازرگاني و صنعت، معدن و تجارت در اين شورا وجود دارند بايد در سطح عالي به تصميماتي برسند ولي بخشي از اين موضوع مربوط به تصميم گيري است و بخشي مربوط به فرهنگ سازي و آموزش همگاني است و مردم بايد در اين زمينه نقش داشته باشند.
رئيس انجمن متخصصان محيط زيست ايران با تاكيد بر اينكه براي كاهش مصرف پلاستيك مي توان اقدامات متعددي انجام داد، اظهاركرد: حمايت از توليد پلاستيكهاي تجزيه پذير ، استفاده نكردن از مواد پلاستيكي يكبار مصرف و اراده مردم براي استفاده از كيسههاي پارچهاي از جمله اقداماتي است كه ميتوان براي كاهش مصرف پلاستيك انجام داد.