خوزنا : نحوه فعاليت بدني كودكان در سه بازه سني تا ۱۲ سال
جمعه، 8 آذر 1398 - 10:44 کد خبر:85923
عضو هيات علمي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي در مورد فعاليت بدني در بازه‌هاي سني صفر تا سه، سه تا سه، هفت تا ۱۲ سال توضيح داد.
ايسنا:امين غلامي در ارتباط با مقوله فقر حركتي در بين جامعه ايراني به ويژه كودكان در سنين مختلف، اظهار كرد: موضوع فعاليت بدني در بين كودكان بايد در سه بازه سني صفر تا سه سال، سه تا هفت سال و هفت تا ۱۲ سال مورد بررسي قرار گيرد و در خصوص هر يك از موارد به صورت متفاوت برنامه‌ريزي شود.
وي ادامه داد: پايه سواد حركتي قبل از ورود كودك به هفت سالگي رقم مي‌خورد اما در كشور ما برنامه مشخصي براي اين بازه سني در زمينه فعاليت بدني تعريف نشده است. زماني كه يك كودك از طفوليت خارج مي‌شود بايد برنامه مشخصي براي فعاليت بدني كودكان در قالب‌هاي مختلف مدنظر قرار گيرد، چرا كه اثربخشي تمرينات و فعاليت‌هاي بدني در بازه سني ۲ تا هفت سال ثابت شده است.
عضو هيات علمي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي با اشاره به اين‌كه در بازه سني صفر تا ۲ سال برنامه‌هاي متفاوت بدني در قالب بازي براي كودكان بايد تعريف شود، ادامه داد: اين برنامه‌ها در قالب كلاس‌هاي والد و كودك است و با حضور خانواده‌ها جريان پيدا مي‌كند، متاسفانه خلا برنامه‌اي در اين زمينه در كشور وجود دارد و برنامه منظمي در اين رابطه براي افزايش فعاليت بدني كودكان تعريف نشده است.
جامعه نسبت به فقر حركتي حساس شده است
وي با بيان اين‌كه اخيرا حساسيت‌هايي در حوزه فقر حركتي به وجود آمده است و جامعه نسبت به اين كليد واژه حساس شده است، اظهار كرد: نهادهاي متولي از جمله وزارت ورزش و جوانان، سازمان بهزيستي، شهرداري و وزارت آموزش و پرورش بايد برنامه‌ريزي جامع و مدوني را در اين خصوص انجام دهند و از فعاليت جزيره‌اي پرهيز شود. ما نيازمند يك برنامه جامع و يكپارچه در اين خصوص هستيم و لازم است كه با ورود يك كودك به بازه‌هاي سني مختلف شرايط متفاوتي به منظور فعاليت بدني مدنظر قرار گيرد.
عضو هيات علمي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي با اشاره به بازه سني سه تا هفت سال، خاطر نشان كرد: در اين بازه سني كه قبل از ورود كودكان به مدرسه است بايد تمرينات مختلفي تعريف شود و با فضاهايي نظير مهدكودك‌ها فضاهاي باز همچون پارك‌ها و يا باشگاه‌هاي تندرستي كه در آينده ايجاد خواهد شد روبررو هستيم.
وي ادامه داد: در عين حال بايد دانش‌افزايي مربيان و معلمان در حوزه رشد حركتي و حركت پايه كودكان را در دستور كار قرار دهيم و چه سازمان بهزيستي مربيان خود را آموزش داد و بروز كند چه شهرداري‌ها به عنوان متوليان فضاهاي باز و پارك‌ها از مربيان ورزشي استفاده كنند و چه باشگاه‌هاي تندرستي اين مساله را مدنظر قرار دهند.
غلامي در مورد ايجاد باشگاه‌هاي تندرستي كودكان نيز، عنوان كرد: آيين‌نامه ايجاد اين باشگاه‌ها به وزارت ورزش و جوانان ارجاع شده است و در صورت تاييد به اداره كل ورزش و جوانان استان‌ها ابلاغ مي‌شود و پس از آن به هيات‌هاي استاني خواهد رفت و در نهايت در قالب ورزش همگاني در دستور كار قرار مي‌گيرد.
عضو هيات علمي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي در ادامه به بازه سني هفت تا ۱۲ سال اشاره و بيان كرد: در اين بازه سني كودكان مي‌توانند به رشته‌هاي مختلف ورزشي ورود كنند، اما فعاليت آن‌ها نيز در قالب بازي و سرگرمي باشد كه نه كاملا بازي و نه كاملا ورزش است؛ به طور مثال مي‌توان به رشته‌هايي نظير فوتبال، ميني بستكبال و غيره اشاره كرد تا آرام آرام و در فضايي بانشاط علاقه‌مندي كودكان به ورزش رقم بخورد و زمينه‌ي ورود آن‌ها به ورزش حرفه‌اي مدنظر قرار گيرد.
وي ادامه داد: در مورد بازه سني ۱۲ سال به بعد نيز كودكان مي‌توانند به صورت حرفه‌اي به ورزش كردن بپردازند و آموزش‌هاي لازم به آن‌ها ارائه شود.
ميزان فعاليت بدني كودكان از نظر سازمان بهداشت جهاني
غلامي با اشاره به اين‌كه سازمان بهداشت جهاني ميزان مناسب فعاليت بدني براي كودكان را روزانه ۶۰ دقيقه با شدت متوسط به بالا تعريف كرده است و مي‌تواند اين ميزان تا دو ساعت نيز افزايش يابد، گفت: ورزش كردن مي‌تواند سلامت رواني، سلامت جسمي و سلامت اجتماعي كودكان را رقم بزند.
عضو هيات علمي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي با تاكيد بر اين‌كه ايجاد باشگاه تندرستي كودك مي‌تواند تحولي در اين حوزه را رقم بزند، اظهار كرد: تجهيز سالن‌هاي ورزشي به منظور ايجاد باشگاه‌هاي تندرستي هزينه‌اي حدود پنج الي شش ميليون تومان را نياز دارد كه به هيچ وجه رقم بالايي نيست و با چنين هزينه‌اي مي‌توان شرايطي را فراهم كرد كه كودكان بتوانند در فضايي مناسب به فعاليت بدني و بازي بپردازند، در اين زمينه صرفا با تعرفه خاص سالن‌هاي ورزشي روبرو هستيم و بايد مربيان و معلمان آموزش‌هاي لازم را ببينند.
غلامي در ادامه با تصريح اين‌كه مطالعه ملي و استاني در حوزه فقر حركتي در كشور انجام نشده است، اظهار كرد: متاسفانه آزمون استاندارد ملي در اين حوزه نداريم و نمي‌توان يك كودك ايراني را با يك كودك خارجي مقايسه كرد و دليل آن نيز شرايط متفاوت جامعه براي اين كودكان است.
وي ادامه داد: ما در آزمون‌هاي ارزيابي مهارت‌هاي حركتي در سنين مختلف با مشكل مواجه هستيم و استانداردهاي لازم تعريف نشده است، مسائل مطرح شده در خصوص فقر حركتي صرفا استنباط است و بايد براي محكم حرف زدن نيازمند آزمون جدي هستيم.