ايسنا: به نقل مديكال اكسپرس، دكتر كارتيكيان چلا كريشنان، استاديار گروه داروشناسي و فيزيولوژي سيستم‌ها در كالج پزشكي سين سيناتي آمريكا ،توضيح داد: ميتوكندري در سلول‌هاي بدن انرژي توليد مي‌كند.

وي در تحقيق روي مدل‌هاي حيواني، سطوح مختلفي از ميتوكندري را با توجه به جنسيت حيوان كشف كرد و گروه تحقيقاتي او نيز همين نتيجه را در انسان يافت.

چلا كريشنان مي‌گويد: نتايج تحقيقات روي موش و انسان نشان داد كه بافت پي يا بافت چربي جنس ماده ميتوكندري بيشتري نسبت به بافت چربي نر دارد.

وي اظهار كرد: ما متوجه شديم كه اين تفاوت فقط در تعداد نبود. حتي ژن‌هايي كه بيان مي‌شوند و با ميتوكندري مرتبط هستند نيز بيشتر بودند و عملكرد بالاتري داشتند. ما معتقديم كه اين موضوع را مي‌توان با بيماري‌هاي متابوليك تفسير كرد؛ به اين معني كه زنان قبل از يائسگي بيشتر در برابر بيماري‌هاي متابوليك محافظت مي‌شوند. در اين تحقيق ژن ميتوكندري به ‌نام Ndufv۲ شناسايي شد كه ممكن است مسئول اين محافظت باشد.

چلا كريشنان بيان كرد: درست مانند ساير ژن‌ها اين ژن نيز به مقدار بيشتري در زنان يافت مي‌شود و با چاقي كمتر و بروز كمتر عوارض ناشي از چاقي از جمله ديابت، قند خون بالا، سطح انسولين و سطح كلسترول بالا همراه است.

وي تصريح كرد: تحقيق ما اهميت آماري محافظت در برابر چاقي را نشان مي‌دهد. ما دريافتيم كه اين حفاظت به‌ دليل توليد گونه‌هاي فعال اكسيژن(ROS) است. معمولا تصور مي‌شود كه گونه‌هاي فعال اكسيژن، بد است اما مشكل تمركز بر آسيب شناختي گونه‌هاي فعال اكسيژن است. ما دريافتيم توليد گونه‌هاي فعال اكسيژن در سطح فيزيولوژيكي خوب است زيرا مانند سيگنالي براي افزايش تكامل حيات ميتوكندري در جنس ماده‌ و در نتيجه چاق نشدن آنان عمل مي‌كند اما مردان، چاق باقي مي‌مانند.

داده‌هاي انساني مورد استفاده در اين تحقيق از تحقيقات گروهي در فنلاند و سوئد حاصل شده است.

چلا كريشنان اميدوار است اين يافته‌ها محققان را ترغيب كند تا زنان بيشتري را در تحقيقات خود بگنجانند.

وي افزود: اين مورد حداقل باعث مي‌شود آنان بفهمند كه بايد هر ۲ جنس را در تحقيقات ازجمله تحقيقات پيش‌باليني و باليني بگنجانند. بيشتر تحقيقاتي كه تاكنون منتشر شده فقط روي مردان انجام شده است. گنجاندن هر ۲ جنس تحقيقات را كامل خواهد كرد.

نتايج اين تحقيق در مجله Nature Metabolism منتشر شد.