مجتبي احساني
سن، همانطور كه اغلب به ما گفته ميشود، فقط يك عدد است، اما براي افراد مختلف در دنياي آشفته مربيگري فوتبال، كه در آن چشمانداز و اهداف متنوعتر از هميشه است، معناي متفاوتي دارد. جوانترين و مسنترين مربيان ليگ برتر- رايان ميسون (۳۱ ساله) در تاتنهام و روي هاجسون (۷۵ ساله) در كريستال پالاس- با ۴۴ سال اختلاف به دنيا آمدهاند. در ليگ فوتبال انگليس، ونسان كمپاني به تازگي با برنلي در سن ۳۷ سالگي قهرماني چمپيونشيپ را به دست آورده است، در حالي كه استيون شوماخر (۳۹ ساله) و كيهران مككنا (۳۶ ساله) در پليموث آرگيل و ايپسويچتاون، از ليگ يك (سطح سوم فوتبال انگليس) به چمپيونشيپ صعود كردهاند.
همه اينها باعث ميشود به اين فكر كنيد كه آيا سن يك مربي واقعاً مهم است يا خير.
مويس توضيح ميدهد: «تفاوت در حال حاضر اين است كه ارتباط بسيار مهمتر از هميشه است. بازيكنان از شما انتظار دارند كه با آنها چت كنيد، در مورد زندگيشان با آنها صحبت كنيد، و ما ارتباط بسيار بيشتري با كارهاي ويدئويي و كليپهاي فردي داريم. بنابراين، از دوراني كه در آن بازيكنان ميترسيدند مربي بر سرشان فرياد بزند تا وضعيتي كه الان وجود دارد، شرايط كاملاً تغيير كرده است.» پس از اين جملات نتيجه ميگيريم كه يا يك مربي بايد جوان باشد و سنش به بازيكنانش نزديك باشد يا خودش را به روز كرده باشد.
راسل مارتين، سرمربي ۳۷ ساله سوانزي سيتي، ميگويد: «من به دليل سنم احساس ميكنم كه بازيكنان را درك ميكنم، آنچه را كه آنها از سر ميگذرانند، چه چيزي باعث ميشود آنها آن طور رفتار كنند را ميفهمم. من از ارزشها آگاهم، من به عنوان كاپيتان در رختكن نوريچ بودم و با خودم بودن، به مربيگري نزديك شدم.»
اعتبار داشتن براي تمام سنين صدق ميكند و ميتواند منجر به اتفاقاتي جالب شود. زماني كه فولام در سال ۲۰۱۰، در تورين در بازي رفت مرحله يك هشتم نهايي ليگ اروپا با يوونتوس بازي ميكرد، روي هاجسون، مردي باهوش، صميمي و بسيار مورد احترام، جنبهاي از شخصيت خود را نشان داد كه بازيكنان تا به حال نديده بودند. بابي زامورا بازيكن سابق فولام چند سال پيش به اتلتيك گفته بود: «حقيقت را تمام و كمال ميگويم، هاجسون با آهنگ جديدي ميرقصيد. او بازوها و رانهايش را تكان ميداد. فوقالعاده بود. نميدانم چطور در ليست آهنگهاي او بود.»
روي هاجسون كه بيش از 40 سال سابقه مربيگري دارد، ميداند كه براي كار كردن با بازيكنان جديد بايد شيوه متفاوتي را نسبت به گذشته به كار بگيرد.
بريد هنگلند، يكي ديگر از بازيكنان فولام، گفت: «روي هاجسون بسيار حرفهاي و بسيار ساختارگرا بود، و ارتباط خوبي برقرار ميكرد. اما هر از گاهي، او لحظاتي را سپري ميكرد كه ميتوان گفت كمي آن جديت هميشه را ندارد و ما او را بيشتر دوست داشتيم.»
اين نمونه اي از سرمربياني بود كه با وجود سن بالا، خود را آپديت كرده و پا به پاي بازيكنان پيش مي روند.
سن حقيقتا در هر كاري مهم باشد، در كار مربيگري اهميت چنداني ندارد، ميتواني جوان باشي و بهترين يا بدترين مربي دنيا باشي، همچنين مي شود پير باشي و بهترين يا بدترين عملكرد را داشته باشي، همه اين ها به توانايي، به روز كردن خود و روحيات و توانايي برقراري ارتباط شخص برميگردد.