خوزنا-نصیبه حیدری- سوالی که این روزها ذهن اکثر کارشناسان را به خود جلب کرده است این است که سینما در چهار دهه گذشته تا چه حد با آثار خود توانسته مروج فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه باشد. در بین شیوهها و ابزارهای القا و تبلیغ یک مطلب، بیان هنری به خصوص هنر نمایش از همه اشکال هنر رساتر و بلیغتر و جذابتر است و امتیازات بیشتری دارد.
ما امروزه در بیان عالیترین و ضروریترین حقایق و ارزشهای دینی مثل حجاب فقط از عادیترین و نارساترین وسیله یعنی گفتار استفاده میکنیم که باعث میشود همه حقایق را منعکس نکنیم.
برای نسل جوان جاذبههای معنیدارتر است، زیرا از طریق الگوهای جذاب تصویری میتوان بسیاری از ارزشهای مطلوب را جذب کند. از نظر روانشناسی تربیتی نیز اینگونه یادگیریها به مراتب اثربخشتر و کارسازتر از آموزشهای مستقیم و کلاسیک است که به شکل گفتار صرف و محض ارائه شود.
در این میان سینما مجموعهای از جاذبههای تصویری و صوتی در حد بسیار بالا و طبیعتا اثرگذاری آن هم بسیار زیاد است. امروزه به دلیل پیشرفتهای بسیار سریع تکنولوژی، شاید خانواده به عنوان بهترین نهاد اجتماعی در تربیت و ساخت شخصیت انسان به تنهایی از عهده این مهم کمتر برآید، اما رسانهها و نهادهای قوی به موازات خانواده عمل میکنند و برخی از آنها به دلیل جاذبهها، زیباییها و شگفتهایی که میآفرینند اثرگذاری بیشتری بر تربیت مستقیم نسل جوان دارند.
با پیروزی انقلاب اسلامی، استراتژی نظام درباره سینما با این سخن گوهربار امام به خوبی فهمیده میشود. وی معتقد بودند که با توجه به مبانی فکری، دینی، ارزشی نظام اسلامی و با توجه به سطح تاثیرگذاری این هنر بر مخاطبین سینما، باید از ظرفیت هنر سینما در ترویج ارزشها استفاده کرد.
قبل از انقلاب، سینما که در آغاز به انگیزه خدمت به بشریت در جهات مختلف به وجود آمده بود به تدریج مانند دیگر بدایع بشری به علت سودجویی برخی افراد، در خدمت تجارت قرار گرفت و وسیلهای برای بدآموزی و تباهی مردم شد، بهگونهای که مردم را به فساد اخلاقی و بیبندوباری و بیحجابی سوق داد.
بعد از انقلاب اسلامی در ساختار فرهنگی و اجتماعی جامعه تحولی عظیم شکل گرفت. به دنبال این تحولات انتظار این بود که سینمای ایران به عنوان موثرترین ابزار فرهنگی به شناسایی و معرفی هویت واقعی زن و نیز تبیین و ترسیم دیدگاه اسلام بپردازد، اما در گذر زمان این اتفاق رخ نداد.
خوشبختانه تلویزیون طی تمامی سالهای پس از انقلاب اسلامی عملکرد بسیار مناسبی در این زمینه داشته و خطوط قرمز را به خوبی رعایت میکند و مسئولان آن هرگز اجازه ندادهاند تا بیحجابی و بیعفتی در آن جایی داشته باشد، اما متأسفانه سینما مانند تلویزیون رفتار نکرده، به نحوی که امروزه ما نشانی از عفاف و حجاب در آثار سینمایی نمیبینیم.
به هر ترتیب سینما، رسانهای بسیار کلیدی و مهم در حوزه ترویج عفاف و حجاب است. این وظیفه سینما و مسئولان سینمایی کشور است که حجاب برتر را تبلیغ و ترویج کنند و جامعه را به سمت انسانیت و اسلامیت هدایت کنند. به امید آن روزی که حجاب برتر نماد سینمای ایران شود.
|