معصومه زنگنه-یکی از موضوعاتی پر بحثی که این روزها در مورد آن مطالب بسیاری ارائه شده است موضوع نامگذاری شعار سال است. امسال همان طور که خوانندگان محترم مستحضر هستند شعار «مهار تورم، رشد تولید» از سوی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای دامت برکات برای سال ۱۴۰۲ انتخاب شد اما این نامگذاری در دل خود معنا و مفهوم بسیاری دارد.
به گزارش خوزنا؛اولین موردی که بادی به آن توجه داشته باشیم این است که اگر میخواهیم به رفاه و ثروت دست پیدا کنیم و یک کشور توسعهیافته تلقی شویم باید سطح تولیدمان چندین برابر وضعیت فعلی باشد. به عبارت بهتر حداقل نیاز داریم صادرات محصولات و تولیدات غیرنفتی به ۲۰۰ میلیارد دلار افزایش پیدا کند و تحقق این هدف نیازمند سرمایهگذاریهای کلان اقتصادی است. البته این سرمایهگذاریها شاید در ابتدا تورمزا باشد اما در ادامه میتوان با در نظر گرفتن و اتخاذ ترفندها و تدابیری تورم به وجودآمده را مهار کرد. بسط و توسعه سرمایهگذاریها در بخش تولید از سفتهبازی و دلالبازی خواهد کاست و از سوی دیگر مانع تشدید تورم میشود.
مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای دامت برکات سالیان متوالی از تولید و رشد تولید نام میبرند، زیرا همواره طی این سالها تولید به عنوان حلقه مفقوده اقتصاد ایران محسوب شده و مورد غفلت قرار گرفته است. متاسفانه در این سال ها جهتگیریهای اقتصادی خیلی به سمت تولید نبوده است. حدود ۷۰ درصد تسهیلات بانکی به سمت فعالیتهای غیرتولیدی هدایت میشود، بنابراین اگر میخواهیم تولید در کشور رونق بگیرد حتماً جهتدهی تسهیلات بانکی به سمت تولید باشد. از سوی دیگر ضرورت دارد هزینههای تولید در کشور کاهش یابد؛ یعنی تولید را ارزانتر و مقرون به صرفه کرد.
باید هوای تولید را داشت و جهتدهیهای اقتصادی بهگونهای باشد که تولید در ایران به صرفه باشد و مردم نسبت به سرمایهگذاری در بخش تولید رغبت پیدا کنند. متأسفانه امروز تولید آنچنان نزد مردم جذاب نیست و چون جذابیت ندارد مردم به سمت خرید ملک، طلا و ارزهای خارجی تمایل پیدا کردهاند. بخش مالیاتی و بخش بانکی دو عنصر اصلی تقویتکننده تولید به شمار میروند و اگر این دو کارکرد صحیحی از خود بروز دهند قطعاً تولید، رونق خواهد گرفت. در کنار این دو عنصر اثربخش نباید از تأثیرگذاری بخشهای بیمهای و اصلاح زیرساختهای اقتصادی غفلت کرد.
امروز برای رونق تولید و مهار تورم نیازمند انقلابی در دولت هستیم و این انقلاب باید در تدابیر و افراد اتفاق بیفتد. دولت قبل کاری کرد نرخ رشد تولید در دهه ۹۰ به صفر برسد و همین افرادی که در دولت قبل حضور داشتند در حال حاضر در مسئولیتهای خود باقی ماندهاند. باید تولید در کشور ارج پیدا کند و ضرورت دارد تولیدکننده احساس کند فردی ویژه است؛ به تولیدکننده باید جایگاه و میدان داد و درک کنیم تولیدکننده در خط مقدم جنگ اقتصادی در حال مبارزه با دشمن است.
به هر ترتیب در پایان
باید عنوان کرد که در راستای کمک به تولیدکننده از فعالیت تولیدی مالیات دریافت نشود و به جای آن از سفتهبازان و بورسبازان مالیات دریافت شود. تا زمانی که فشار مالیاتی بر دوش تولیدکننده است، فعال اقتصادی کالایی را از چین وارد میکند و به اسم تولید داخلی به فروش میرساند و اینگونه هیچ رونقی در تولید رخ نخواهد داد، چون تولید به صرفه نیست و هزینه بسیار بالایی دارد.
|