دیروز سعادت یافتم در از ساعت ۹ صبح تا ۹شب در معیت سردار رحیم نوعی اقدم  باشم .سفری به همراه ایشان به یک منطقه عشایری و محروم در اندیکا  داشتیم .در جمعی در این سفر  ایشان حدود ۲ ساعت  از خاطرات دوران دفاع مقدس و جنگ سوریه و از حاج قاسم و شهید باکری گفت .

 

شور و حماسه آنچنان در سخنان این فرمانده دلاور موج می زد که تمامی جمع که همگی از نخبگان و فضلا بودند به شدت تحت تاثیر سخنان سحر گونه ایشان قرار گرفتند .از مشکلات  عملیات ها گفت ،از لحظاتی گفت که هیچ امکاناتی نداشتند  و هیچ یاوری نداشتند ، از قدرت و امکانات وصف ناشدنی دشمن گفت ،از لحظاتی گفت که کشته شدن حتمی بود ،از قوانین طبیعی و علوم نظامی و تدابیر عقلایی که در چنین مواقعی ای معمولا گرفته می شود گفت و گفت که  فقط  توکل برخدا و اخلاص و روحیه حماسی  بود که باعث شد ماها با هیچ  همه چیز را در جنگ پیروز شویم.

 

از لحظاتی گفت که در آزاد سازی دمشق و حلب و ...‌حتی ژنرال های روسی ترسیدند  و عقب نشینی کردند  ولی دلاورمردان مخلص بسیجی مدافع حرم  با تعدادی اندک با خود گفتم ای کاش این روحیه به کمک اقتصاد و سیاست بیاید و مردم را از دست سیاست های غلط و روحیه های منفی باف پیر پاتال های خسته و خودباخته نجات دهد.