به گزارش خبرگزاري صدا و سيماي استان خوزستان، سيدعلياصغر حسيني شكرآبي امروز جمعه، ۲۲ تير ماه ۱۴۰۳ در حاشيه بازديد از برخي مناطق حفاظت شده و طرحهاي زيست محيطي در خوزستان گفت: محيط بانان نقش ارزندهاي در حفاظت از محيط زيست دارند با اين وجود ضرورت دارد تعامل بيشتري با جوامع محلي داشته باشند، زيرا تعامل بيشتر با جوامع محلي موجب ميشود تا آنان نيز در راستاي حفاظت و نگهداري از عرصههاي طبيعي بيشتر مشاركت كنند.
بازديد از مناطق حفاظت شده شيمبار و پارك ملي دز و برخي تعارضات رخ داده در اين مناطق، ديدار و گفتگو با محيطبانان منطقه پيرامون خواستهها و مشكلات آن از ديگر برنامههاي مدير كل بازرسي سازمان حفاظت محيط زيست بود.
در جريان اين بازديد داود ميرشكار، مديركل حفاظت محيط زيست خوزستان نيز در خصوص اهميت زيست محيطي منطقه شيمبار و طرحهايي كه در راستاي نگهداشت بيشتر آب در تالاب اين منطقه انجام شده گزارشي ارائه كرد و گفت: تاثيرات سازه نگهداشت آب در منطقه باعث افزايش آبهاي زير زميني و تاخير در خشك شدن تالاب دارد.
براساس اين گزارس ساخت سازه نگهداشت آب در تالاب شيمبار در شهرستان انديكا از سال ۱۴۰۰ با اعتبار ۹۵ ميليارد ريال آغاز شده است و با اجراي كامل اين سازه معيشت دامدارن، عشاير و كشاورزان منطقه بهبود مييابد، علاوه بر اين زمينه تلطيف هوا و افزايش پوشش گياهي تالاب بيش از پيش فراهم ميشود.
تالاب شيمبار ۱۱۴۴ هكتار وسعت دارد و در زمان پر آبي حقابه آن حدود ۵۸ ميليون متر مكعب است. اين تالاب از نظر اكوسيستمي حائز اهميت است
اين تالاب در شهرستان انديكا واقع شده است و يكي از بزرگترين تاكستانهاي طبيعي كشور را در دل خود جاي داده و با گونههاي مختلف گياهي نقش مهمي در امرار معاش مردم منطقه ايفا ميكند. پوشش عمده و غالب گياهي در محدوده ۲ هزار هكتاري تالاب شيمبار درختچههاي جاز، پده، گز، تمشك، زالزالك، انگور وحشي ياقوتي است كه حاكي از غناي طبيعي و تنوع گونهاي بالاي اين منطقه است.
بر اساس ماده ۳ آييننامه نحوه حفاظت، احيا و مديريت تالابها، نحوه تخصيص حقابه محيط زيستي تالابها از رودخانههاي بالادست آنها پس از تامين آب شرب نسبت به ساير مصارف داراي اولويت است.
در سالهاي اخير كمبود آب يكي از چالشهاي تالابهاي استان بوده است.