رباب جعاوله- بر اساس اعلام اداره کل شیلات خوزستان میزان صادرات انواع ماهیان دریایی و پرورشی اعم از گرمابی و سردابی و میگو در ۶ ماه نخست امسال به ۲۷ هزار تن رسید. همان گونه که خوانندگان محترم این نوشتار مستحضر هستند استان خوزستان با ۶۴ هزار کیلومتر مربع وسعت ۳۰۰ کیلومتر نوار ساحلی دارد که بیشتر آن‌ها از نظر آبزی پروری بکر است و توسعه شیلات در خوزستان نقش بسزایی در ارزآوری، امنیت و بهبود وضعیت غذایی دارد. از طرف دیگر کشاورزی استان خوزستان نه تنها قطبی در کشور است بلکه در زمینه صادرات محصولات کشاورزی استان ما حرف اول را می زند. برای مثال آمار تولید گندم در استان ما به طرز غیر قابل باوری بالاست که این موضوع یک واقعیت را نشان می‌دهد و آن اینکه کشاورزان استان به سمت استفاده از علم در حال حرکت هستند. همان گونه که خوانندگان محترم این نوشتار مستحضر هستند تنها مسیر برای امنیت غذایی دانش‌بنیان شدن بخش کشاورزی است، یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های دانش‌بنیان شدن بخش کشاورزی این است که دانش‌های بومی و فنی به بخش کشاورزی نفوذ کند. نباید فراموش کرد که برای حل مشکلات کنونی بخش کشاورزی و رسیدن به امنیت غذایی راهی جز دانش‌بنیان شدن نداریم. امروز خرید غذا از بازارهای جهانی امر عادی نیست چراکه غذا به ابزار سیاسی و تبدیل به سلاح شده است؛ بنابراین این تصور که از منابع و پتانسیل موجود به خاطر محدودیت منابع آبی استفاده نکنیم و به سمت واردات رویم تصور اشتباهی است چرا که با تمرکز روی فعالیت شرکت‌های دانش‌بنیان، امکان صادرات گندم به کشورهای دیگر هم وجود دارد و هم می‌توان مصرف داخلی را منتفع کرد و هم صادرات داشته باشیم که خوشبختانه این امر در استان خوزستان محقق شده است.

بر اساس آمار موجود وزارت جهاد کشاورزی ۲ میلیون هکتار سطح کشت گندم آبی و ۴ میلیون هکتار سطح کشت گندم دیم در کشور است که با استفاده از فن‌ شرکت‌های دانش‌بنیان، میانگین گندم از ۳۵۰ کیلوگرم در مناطق دیم به بیش از یک تن در هکتار افزایش یافته و در برخی زمین‌ها تولید به ۲‌۵ تن در هکتار هم رسیده است. نیاز کشور به غذا ۱۴۳ میلیون تن و تولید کشور ۱۲۵ میلیون تن است و در حال حاضر ۸۰ درصد در تأمین محصولات کشاورزی و غذا خودکفا هستیم که اگر تمرکز لازم را بر روی شرکت‌های دانش‌بنیان داشته باشیم، ظرف چند سال آینده در ۹۰ درصد محصولات اساسی و کاربردی خودکفا خواهیم شد. دانش‌هایی که در حوزه کشاورزی تولید می‌شود، حتماً باید به بخش خصوصی منتقل شود تا آن‌ها به صورت کاربردی اجرایی کنند؛ در حال حاضر تعداد شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در حوزه کشاورزی مورد تائید مسئولان نظام نیست و باید در این حوزه اقدامات جدی انجام شود. به هر ترتیب در پایان این نوشتار باید عنوان کرد که تجارت نقش مهمی در بخش آبزی پروری و صیادی ایفا می‌کند و صنعت شیلات به عنوان یک بخش اشتغال‌زا، درآمدزا، کمک کننده به رشد اقتصادی و توسعه، منبع غذایی و امنیت مواد غذایی مطرح است. از طرف چون استان خوزستان از نظر استعدادهای شیلاتی در کشور کم نظیر است موجب تنوع پرورش گونه‌های مختلف آبزی می‌شود از این رو قابلیت تکثیر و پرورش همه آبزیان در استان وجود دارد و ان شالله با افزایش راندمان بخش کشاورزی نیز شاهد خودکفایی در کشاورزی و آبزی پروری در استان و صادرات آن به سایر کشورها باشیم.