خوزستان به همت مردم خود نیاز دارد
 

این روزها در سطح کشور بازار شعار اقتصاد مقاومتی گرم است. در رسانه ملی گرفته تا مطبوعات و دستگاه‌های دولتی سمینارهای مختلف در حال برگزاری است. افتتاح هر پروژه را به اقتصاد مقاومتی ربط می‌دهند. با انواع شعارها مردم را به حمایت از تولید ملی فرامی‌خوانند ولی متأسفانه این روش‌های تبلیغی با اقبال عمومی مواجه نمی‌شوند. جای سؤال است چرا مردم به این شعارها توجهی ندارند؟ قطعاً یکی از دلایل مهم، رفتارهای چند سویه رسانه ملی و رفتار مسئولان است. در بسیاری از مواقع حرف و عمل آنان یکی نیست و مردم به‌وضوح چنین رفتارهایی را مشاهده می‌نمایند به‌طور مثال رسانه ملی از اقتصاد مقاومتی می‌گوید ولی مدام در حال پخش تبلیغ مصرف کالاهای خارجی است، یا مسئولان در زندگی شخصی و کاری خود از کالاهای غیربومی استفاده می‌نمایند.
بحث ما مردم خوزستان است که در حال حاضر با صدها مشکل اقتصادی و معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند،شرایط سخت زندگی بعضی از مردم محروم خوزستان دست کمی از نقاط زلزله زده ندارد زیرا امور روزمره خود را به سختی می گذرانند، استانی که ازلحاظ آمار بیکاری در کشور در وضعیت قرمز قرار دارد. گفتن حرف‌های تکراری مانند وجود صنایع بزرگ و ذخایر نفت و گاز و بندرها و کشتیرانی و کشاورزی و... دیگر چاره‌ساز نیست زیرا سالهاست گفته می‌شود و خیری در آن نیست، نه گوش شنوایی برای پذیرش ایده‌ها و افکار است و نه در عمل کاری برای بهبود اوضاع انجام‌شده است. نتیجه همین است که می‌بینید. هزاران جوان خوزستانی بیکار و خانه‌نشین هستند و برای تأمین هزینه‌های روزانه زندگی مشکل‌دارند، این بیکاری با خود هزاران درد و آسیب اجتماعی به همراه داشته است که ازلحاظ علمی کمتر به آن‌ها توجه شده است، ریشه بسیاری از مشکلات اجتماعی همین بی‌مهری دولت‌ها در حق مردم خوزستان بوده است.
گرچه مشکلات معیشتی مردم خوزستان زیاد است اما نباید ناامید شد و دست روی دست گذاشت و کاری نکرد. باید با برنامه‌ریزی و همت حرکت کرد، حرکتی همه‌جانبه و مردمی که بر خواسته از جان و روح مردم خوزستان باشد، در خوزستان تولیدات استانی کم نیستند و می‌توانند توسط مردم منطقه مصرف شوند و این مصرف موجب کار و تولید و رونق اقتصادی گردد. خدا را شکر به یمن برکت خداوند در استان انواع محصولات کشاورزی و مأکولات و... چه صنعتی و کشاورزی و صنایع‌دستی و تبدیلی و ... به‌وفور یافت می‌شوند، به‌طور مثال به‌وفور صنایع‌دستی پرمصرف و متنوع که در زندگی یومیه کاربرد دارند در استان یافت می‌شوند و می‌توان از لوازم پذیرایی و مصرفی مانند انواع سفال و حصیربافی و ... بهره برد، چرا باید آب و چای و ... را در لیوان‌های بلور ترک خورد، وقتی می‌شود لبنیات تولید استان را که اتفاقاً بهترین کیفیت و طعم را دارد خورد و نوشید چرا باید به لبنیات دیگر استان‌ها که توسط توزیع‌کنندگان غیربومی انجام می‌شوند رجوع کرد. وقتی در استان تولید رب گوجه و دستمال‌کاغذی و ...... داریم چرا باید از محصولات دیگر استان‌ها استفاده کنیم. باید بتوان این انگیزه و میل و رغبت رابین مردم ایجاد نمود تا با مصرف تولید درون استانی بتوانند موجب رونق بازار اقتصاد بومی گردند، وقتی بازار مصرف گرم شد تولید هم ناخودآگاه بیشتر و باکیفیت‌تر خواهد شد. از مزیت‌های این حرکت رونق اقتصادی منطقه و کاهش آمار بیکاری و بالا رفتن امنیت و آرامش منطقه‌ای است. این موفقیت‌ها دست آوردهایی است که مردم خوزستان به آن نیاز مبرم دارند. تا کی باید نشست و نگاه کرد و کاری نکرد.مگر همیشه باید با آمدن پیش آمدهای ناگوار مانند سیل و زلزله به کمک هم میهنان و هم استانی ها رفت،آیا نمی شود شرایط سخت زندگی امروز مردم همان دوران مصیب زده وقوع حوادث در نظر گرفت و آستین ها را بالا زد و به هم استانی عزیز خود کمک کرد،کمکی که بسیار سهل تر از کمک های دیگر مانند اهداء خوراک و چادر و پتو می تواند باشد.و فقط باید از قالب حمایت از خرید و مصرف باشد.
متأسفانه با آمدن دولت‌های مختلف در استان از درد و رنج مردم بومی کاسته نشده تا بوده شعار داده‌اند و آبی برای مردم خوزستان گرم نشده است. این بار نوبت خود مردم است که برای خودکاری کنند و دست و آستین بالا بزنند. این وظیفه نخبگان بومی و محلی است که استفاده از کار و سرمایه و تولید استان را ترویج و تشویق کنند. این روزها که دوستان دم از زادبوم گرایی می‌زنند و بر حمایت از انتصاب مدیران بومی تأکیددارند و بازار دلسوزی‌های استان گرم و بلند است و همه خود را به‌نوعی دلواپس مردم و منطقه و استان می‌دانند بهتر است به فکر رونق اقتصادی در منطقه و ترویج و تشویق مردم و برنامه‌ریزی در این حوزه باشند. نیاز است در این خصوص کمپین‌هایی ایجاد و سمن‌هایی در این زمینه تشکیل گردند. این کار مهم و اساسی که بدون شک تأثیر شگرفی در کاهش آمار بیکاری و رونق اقتصادی منطقه خواهد داشت می‌تواند موجب کاهش بسیاری از آسیب‌های اجتماعی دیگر باشد که سمن‌های زیادی در آن حوزه‌ها فعالیت دارند، ریشه بسیاری از آسیب‌های اجتماعی همین مشکلات و معضلات اقتصادی است که باید جهت حل آنان حرکت کرد. گرچه کار سخت و پیچیده است و نیاز است با همکاری و همدلی تمامی دلسوزان و بررسی‌های کارشناسی انجام شود اما اگر اراده لازم باشد و کاربر بستر صحیح برقرار گردد می‌توان انتظار داشت که نتایج خوبی حاصل گردد. باید باور کرد این همکاری و همدلی می‌تواند موجب اشاعه روح مهربانی در جامعه گردد و بساط تفرقه و قوم‌گرایی که خود زائیده سیاسی‌کاری‌های افراد فرصت‌طلب است برچیده شود. باید پتانسیل‌های درون استان شناسایی و با تدابیر ویژه فرهنگی و اجتماعی به مردم منطقه معرفی و توصیه شود که از این محصولات استفاده نمایند. باید تمامی نخبگان اجتماعی همکاری داشته باشند. اگر سیستم اقتصادی استان می‌توانست میزان سرمایه‌هایی که جهت خریدهای گوناگون از استان خارج می‌شد محاسبه نماید مشخص می‌گردید که با این حجم پول و سرمایهٔ در حال خروج از استان است چه‌کارهایی می‌توانست انجام گیرد که چهره استان را متحول نماید.

 نویسنده : نوید قائدی