خوزنا _ سوزان بختیاری زاده _  یکی از روزانه‌های مهم حقوق بشری که بعضا در صدر اخبار هم قرار می‌گیرند مسائل مربوط به «حقوق زنان» است . مشکلات و معضلات بسیاری از دیرباز و در همه ادوار بر سر راه زنان جهان برای احیای حقوقشان بوده است که بنا بر زمان و مکان‌های مختلف این موارد متفاوت بوده و باعث می‌شده این قشر عظیم و تاثیر گذار نتواند در عرصه‌های مختلف اجتماعی‌، اقتصادی‌، سیاسی‌، فرهنگی و هنری به درستی حضور داشته و از جایگاه به‌حقی برخوردار باشد .
بسیاری ساختار جنسی زن ( از نظر توانایی جسمی کمتر از مردان )‌، وظیفه اصلی و مهم یا همان مادر بودن و احساسی بودن زن را بهانه‌ای برای عدم ورود به عرصه‌های فعالیتی دانسته و زنان را از میادین مختلف بر حذر داشته اند .
تاریخ مردسالارانه، فضاهای مدیریتی مردانه‌، سیاست‌های مردانه‌، تعصب‌های افراطی‌، فرهنگ‌ها و باورهای غلط و قوانینی که اکثرا به دست مردان نوشته شده همه موانعی برای حضور زنان در فعالیتهای مختلف در سراسر جهان بوده است .
اما موضوعی که در این یادداشت به آن اشاره خواهد شد و حائز اهمیت است و در کشور ایران بارها بارها در مجالس‌، سخنرانی‌ها و مطالب مختلف توسط افراد صاحب نظر مکررا به‌عنوان مانعی برای رشد و مشارکت زنان در عرصه‌های گوناگون عنوان شده است «عدم خودباوری و اعتماد زنان به خود» است.
اینکه زنان ایران هنوز به این خودباوری نرسیده‌اند تا به همجنس خود اعتماد کرده و  در صحنه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی و غیره حضور پیدا کنند در این زمان که سکان قدرتمندترین کشورهای اروپایی در دست زنان است و زنان هستند که این کشورهای مطرح در جهان را هدایت می‌کنند‌، غیر قابل باور است .
  تعداد کم نمایندگان زن در مجلس شورای اسلامی خود گواه این است که یا زنان رغبتی برای نامزد شدن در انتخابات مجلس شورای اسلامی را نداشته اند یا 50 درصد از جمعیت ایران که همان زنان باشند به همجنس خود رای نداده یا هر دو مورد هم زمان اتفاق افتاده است.
به گزارش  نهاد زنان سازمان ملل متحد از دستاوردهای حوزه‌ برابر جنسیتی در سال 2016 دستاوردهایی مهمی چون: ممنوعیت ازدواج کودکان زیر 18 سال در زیمبابوه ،پرواز اولین گروه پروازی که همه‌ اعضایش را زنان تشکیل می‌دادند در خطوط هوایی برونئی‌، حکم دیوان بین‌المللی کیفری به محکومیت معاون سابق رئیس‌جمهور کنگو به سبب جرایم جنسی دوران منازعه در جمهوری آفریقای مرکزی ،تغییر رویه‌های نامه‌نگاری اداری در بریتانیا در جهت ترویج برابری جنسیتی ، افزوده شدن ایموجی‌های جدید به پیشنهاد گوگل در جهت ترویج برابری جنسیتی در حوزه اشتغال ، راه‌پیمایی سراسری زنان آمریکای لاتین در اعتراض به خشونت علیه زنان‌، سفر پگی ویتسون 56 ساله به فضا‌، انتشار نتایج پژوهشی علمی درباره پیامدهای منفیِ سکسیسم و تبعیض جنسیتی برای مردها ،اعتراض‌های جهانی به خشونت علیه زنان با بهره‌گیری از نمادهای نارنجی بوده است .
با توجه به گزارش نهاد زنان سازمان ملل متحد‌، زنان در نقاط مختلف جهان از آمریکای لاتین تا آفریقا و اروپا در دفاع از حقوق خود تلاش کرده و به اهداف خود نیز رسیده اند اما متاسفانه در کشور ما بسیاری از زنان هنوز خود را جنس دوم یا ضعیف دانسته و از مشارکت در فعالیتهای مختلف بازمانده واعتقادی به رشد و پیشرفت هم جنسان خود ندارند .
 در هفته‌ای که گذشت باز هم به‌صورت زن ایرانی اسید پاشیده شد‌، توسط یک پلیس زن‌، زنی دیگر مورد ضرب و شتم قرار گرفت‌، دختر بچه‌ای مورد تجاوز قرار گرفت و کشته شد با وقوع این همه اتفاق آزار دهنده چند زن فعال‌، نویسنده‌، روزنامه نگار یا مسئول مطلبی به دفاع از این زنان نوشته اند ؟ چند نهاد‌، موسسه و انجمن زنانه به حمایت از این افراد تلاش کرده یا حرکتی داشته اند ؟
شاید اگر خود زنان ایرانی به قدرت بالای زنان باور پیدا کنند دیگر یک میلیون و 800هزار زن بی‌سواد در کشور نخواهیم داشت.
در ماه گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه زنان یک شرکت هواپیمایی در کشور هنگ‌کنگ برای تغییر لباس خود ( از دامن به شلوار ) سه سال تلاش کرده و بالاخره موفق شده اند این خواسته شاید حداقلی خود را به دست آورند اما متاسفانه زنان ایرانی به دلیلی بی اعتمادی به خود و همجنس خود هنوز نتوانسته اند در خواسته هایی جدی‌تر و مهم‌تر خودی نشان دهند .
مطمئنا اگر زن ایرانی بتواند به خودباوری برسد‌، خواهد توانست از همه تبعیضات اقتصادی‌، آموزشی‌، انتصابی و سیاسی جلوگیری کرده و این مانع بی‌اعتمادی به همجنس خود را از بین برده و مشارکت فعالی در همه عرصه‌ها خواهد داشت.
حقیقتا اگر ما زنان برای زنان باشیم زنان بیشتری به مجلس راه یافته و لوایحی چون کودک همسری و منع خشونت علیه زنان که در مجلس شورای اسلامی توسط فراکسیون زنان در حال پیگیری است زودتر به نتیجه خواهد رسید.