خشم خروشان رودها یا صدای سیلاب سدها

به قلم : مالک خدادادی

گذشته از تولید انرژی برق آبی، تامین آب کشاورزی، تامین آب آشامیدنی ، تنظیم فرکانس و ایجاد جاذبه های تفریحی و گردشگری ... ، نقش مهم دیگر سدها جلوگیری از بروز سیلاب های ویرانگر است. در خوزستان بزرگ که قطب و قلب انرژی برق آبی کشور است ، سدهای مسجدسلیمان ،  شهید عباسپور ( اندیکا) ،  کارون ۳  (ایذه)، گتوند، دز، کرخه ، مارون و جره ، ۸ سدی هستند که هر کدام از یک منظر و مقصد ، مهم و موثر  هستند. هرچند این سدها حدود ۷۰ درصد انرژی برق آبی کشور را تولید و تامین می کنند که بیانگر  اهمیت استثنائی و استراتژیکی خوزستان در  اقتصاد کشور است. اما سوال اساسی اینجاست با وجود این که احداث این سدها و  محدوده ماهیتی و رویه  رفتاری آنها مشخص و معین است چرا این سدها در استان :

۱_ یا عامل پدیده های خشکسالی  مثل گرد وغبار و ریزگرد شده اند.

۲_یا عامل بحران های ویرانگری همانند سیلاب های  مهیب و مخرب  گشته اند.

پاسخ این پرسش معمای یک معادله ای و یک مجهولی  است که در قامت  وزارت نیرو نمود و نمایان است.

    در این موقعیت متلاطم می طلبد، وزارت نیرو شجاعانه و صادقانه اشتباهات را بپذیرد و به این مدیریت بحرانی و بحران مدیریتی حوزه خویش پایان دهد.

  در مجموعه مدیران ستادی خود چاره اندیشی کند و چابک سازی نماید .  مدیران متعهد، متخصص، دغدغه مند ، جوان، با مهارت ادراکی بالا ، روحیه جهادی و آشنا به مدیریت سیستمی را  در پست های حساس  تصمیم گیری، تصمیم سازی و اجرایی منصوب کند.  از گذشته درس عبرت بگیرد و تفکر انسان گرایی را به جای سودگرایی جایگزین منشور سازمانی خود نماید و رویکرد جزیره ای را به کل گرایی تغییر دهد. زیرا بزرگترین سرمایه های اجتماعی هر جامعه ای منابع انسانی و  آرامش  است  نه سد و سازه و سیل بند ، نه پل و پارک و پلن .

دگر نگاه ها را باید عوض کرد و جور دیگر باید دید.

وزرات نیرو  نگاهش را تغییر دهد و مایه آرامش و آسایش مردم خوزستان شود نه مایه رنجش و رانش.

باری از دوش زخمی مردم  خوزستان بردارد نه سرباری بر بار انها شود.یار شاطر  گردد نه بار خاطر .

 خوزستان تمام  حوادث طبیعی ( به جز آتشفشان) و تمام بلایای انسانی (به جز  بمب اتم) را تجربه کرده است.

خوزستان عزیز در سال رونق تولید و در گام دوم انقلاب با تلاش و کوشش مردم و جوانان ،  ایثارگران سپاه پاسداران، ارتش ، بسیج ، هلال احمر و نیروهای جهادی از این پیچ تاریخی عبور خواهد کرد.

 هر چند سیطره صدمات سلسله وار سیلی سیل تا سال ها سایه اش  بر  سر و صورت این سامان ، سنگین و سوزناک خواهد بود .

اما در این میان آن چه حائز اهمیت است ، وفاق ، همدلی و  هم افزایی مردم ، جوانان ، نیروهای و نهادهای انقلابی و جهادی  است که به عنوان حماسه ای جاودان و  نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی ، در اذهان و افکار  ماندگار خواهد بود . زیرا :

سر چشمه شاید گرفتند به بیل

چه پر شد نشاید گرفتن به پیل